Refundowane opatrunki specjalistyczne – najczęstsze problemy

Rp.

Atrauman Ag 10 cm*20 cm 1 op. po 10 szt.

Odpłatność 30%

Musimy wydać 10 szt. plastra pełnopłatnie.

Czytaj również: Niezgodność BLOZ z ilością leku na e-recepcie

Zły rozmiar opatrunków

Lekarz wypisał opatrunki będące na liście refundacyjnej w rozmiarze, którego nie ma w hurtowni.

W takim przypadku możemy oprzeć się na art 2. pkt 3 podpunkt c Ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dający definicję odpowiednika dla opatrunków “wyrób medyczny mający takie samo przewidziane zastosowanie oraz właściwości;” oraz Art 44. tej samej ustawy, która informuje o wydawaniu odpowiedników “(…) możliwości nabycia leku objętego refundacją, innego niż lek przepisany na recepcie, o tej samej nazwie międzynarodowej, dawce, postaci farmaceutycznej, która nie powoduje powstania różnic terapeutycznych, i o tym samym wskazaniu terapeutycznym”. W związku z powyższym w danej sytuacji można wydać opatrunek mniejszy od wypisanego na recepcie, jeśli tamten jest niedostępny oraz oczywiście jeśli mniejszy opatrunek spełni swoje przeznaczenie, czyli obejmie chore miejsce. 

Przepisy nie określają jednoznacznie, na jakich zasadach powinniśmy zamieniać rozmiary opatrunków. Każdy oddział NFZ interpretuje nieco inaczej refundację. Bez wahania można zamieniać opatrunki na mniejsze, ale w tej samej ilości, co wypisane na recepcie.

Sprawdź także: Plastry Systen z dawkowaniem 1×1

Zmiana opatrunku medycznego z przylepnego na nieprzylepny 

Opatrunki Aquacel Ag Foam występują w wersji przylepnej oraz nieprzylepnej. Oba wyroby medyczne mają takie same wskazania oraz nie powodują różnic terapeutycznych. W związku z tym, opierając się na przepisach przytoczonych w poprzednim punkcie, można je zamieniać.

Odpowiednie dawkowanie

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 23 grudnia 2020 roku określa definicję dawkowania “sposobie dawkowania, rozumie się przez to informację o liczbie jednostek dawkowania i częstotliwości ich stosowania”. W praktyce możemy spotkać się z dawkowaniem opatrunków refundowanych “zmiana co 3 dni” lub “raz dziennie”.

Niestety jest to dawkowanie nieprecyzyjne i należy wydać maksymalnie 2 pojedyncze opakowania. Należy pamiętać, że opatrunki są wyrobem medycznym, a nie lekiem stosowanym zewnętrznie. W związku z tym określenie samej częstotliwości nic nie zmienia.

Które plastry można ciąć, a które nie? Jak dobrać odpowiedni opatrunek?

Dużym problemem okazuje się odpowiedź na pytanie, czy dany opatrunek można dzielić? Dobór do odpowiedniej rany w przypadku refundacji należy do lekarza. Jednak farmaceuta powinien wiedzieć, jaki opatrunek należy polecić pacjentowi w sprzedaży odręcznej.

Opatrunki specjalistyczne, które można dzielić:

• hydrowłókniste: np. Aquacel, polecany dla ran z dużym wysiękiem, 
• hydrokoloidowe: np. Granuflex, zapewniają odpowiednie nawilżenie rany, polecane dla ran ze skąpym wysiękiem,
• alginianowe: np. Medisorb A, Sorbalgon, szczególnie polecane dla krwawiących ran,
• siatkowe: np. Urgotul, Atrauman, dla ran bez wysięku,
• hydrożelowe: np. Aqua-Gel, Hydrotac: utrzymują wilgoć w ranie.

Opatrunki specjalistyczne, których nie można:

• piankowe: np. Aquacel Foam, Mepilex, dla ran z wysiękiem, które trzeba ochronić przed środowiskiem zewnętrznym. Teoretycznie można je ciąć, ale nie będą wtedy całkowicie chronić rany. Czasem jednak, żeby uzyskać odpowiedni kształt opatrunku, na przykład rana występuje na którymś z ruchomych stawów, trzeba go przyciąć. 
• opatrunki z dopiskiem Border lub Foam, które posiadają warstwę przylepną. Ucinając ją, musimy zabezpieczyć plaster dodatkowym opatrunkiem, aby zapobiec zakażeniu rany.

Zobacz też: Różne ilości opatrunku na recepcie